Kolejne 365 dni – Blanka Lipińska

Po tragicznych wydarzeniach z drugiej części, od razu wskakujemy w wir wydarzeń – Laura budzi się w szpitalu, przypięta do wielu kabli, a Massimo wpada do sali niczym rycerz, obejmując ukochaną. Szybko jednak wracamy do radości oraz normalnego życia – kobieta tylko chwilę wyleguje się w łóżku, bo magiczna śpiączka nie przyniosła żadnych konsekwencji. Tak naprawdę nie przeżywa żałoby po utracie dziecka, tylko ubolewa nad bliznami na swoim ciele. Mąż trzyma ją na dystans, momentami traktując jako coś o wiele gorszego niż dziwkę. Ona jednak bierze się w garść i na przestrzeni zaledwie kilku stron otwiera firmę, a jej ubrania sprzedają się niczym ciepłe bułeczki. Życie niczym z bajki – to właśnie próbowała pokazać nam autorka, nieco gubiąc się między czystą fikcją literacką, a silnym przesłaniem oraz udowadnianiem, że seks jest czymś zupełnie normalnym, tak samo jak ukryte fantazje. Na przestrzeni niespełna 400 stron Massimo zyskuje łatkę największego antagonisty, ciągle pijąc, ćpając na potęgę i wykorzystując swoją żonę. Niszczy relację swoją oraz Laury i jeśli mam być szczera, a będę, bo o to w recenzjach chodzi, nie dziwię się, że właśnie tak dalej potoczyła się jego historia. To było logicznie niemożliwe, aby przetrwał związek oparty na szantażu, który przypieczętowany został zbyt szybkim ślubem w chwili, gdy bohaterowie kompletnie nie umieli się dogadać. I o tyle, o ile momentami Blanka Lipińska przepuszczała w swoich książkach głupoty mniejsze lub większe, czapki z głów dla niej za to, że umiała połączyć przyczynę ze skutkiem w tym przypadku, odkręcając największy błąd, który rozpoczął serię.

Warto zauważyć jak strasznie mylący jest opis, który w ogóle nie pokrywa się z tym, co znajdujemy w książce. Najbardziej kontrowersyjne jest jednak to, że wiele czytelniczek otwarcie dzieli się swoim niezadowoleniem, bo trzecia część 365 dni zakończona została w taki, a nie inny sposób. Po Lubimy Czytać kręcą się opinie jakoby ten zepsuty owoc zniszczył „tak piękną historię”. Pominę argumenty, dla których porwanie oraz zrobienie z kobiety inkubatora wbrew jej woli nie należy do pięknych: ogólnie rzecz ujmując ja po prostu należę do mniejszości, która uważa „Kolejne 365 dni” jako coś naprawdę dobrego. I o tyle, o ile moja opinia może mijać się ze wcześniejszymi recenzjami, tak tutaj sama jestem w ogromnym szoku. Autorka doznała literackiego olśnienia, dając Laurze możliwość na zakochanie oraz normalny romans, na jaki każda kobieta zasługuje. Pomimo ran oraz krzywd, które na nią spadły, pomimo gwałtów, porwań i tortur, wreszcie otrzymała coś normalnego, a jej historia skończyła się szczęśliwie. Kto wie? Może stoi za tym zmiana wydawcy, bo faktem jest, że Edipresse walnęło totalną klapę, pewnie nawet nie skupiając się na korekcie pierwszych dwóch książek Lipińskiej. Niemniej jednak Agora zasługuje na oklaski, bo uratowało nie tylko swój honor, ale też autorkę, która spokojnie może zabierać się za pisanie kolejnych książek…

…byleby tylko omijała Pięćdziesiąt Twarzy Greya i Ojca Chrzestnego szerokim łukiem, bo to zdecydowanie nie była jej bajka.


OPIS: Ciężarna Laura zostaje postrzelona. Najlepsi lekarze walczą o życie kobiety. Jej mąż, głowa sycylijskiej mafii, musi podjąć najtrudniejszą decyzję w swoim życiu - kogo ocalić: ukochaną czy ich dziecko... Jakiego wyboru dokona Massimo? Czy życie bez Laury będzie miało dla niego jeszcze sens? Czy będzie potrafił w pojedynkę wychować ich syna? Miliony myśli kłębią mu się w głowie, ale żadna nie przynosi ukojenia. Nie wie, jak potoczą się losy jego rodziny. Czyje 365 dni będziemy śledzić w trzeciej części sagi?