Wydało mi się nagle, że ta noc jest tylko jedną z tysięcy innych nocy, nocą, która przechodzi w następną i następną, tworząc wielką linię nocy, której końca na próżno by szukać."
„Wywiad z Wampirem" to pozycja bardzo ciężka i jest ona raczej przeznaczona dla osób, które dopiero zaczynają poznawać klasykę. Opowiada ona o Lestacie oraz o Louisie, który staje się wampirem, gdy umiera jego brat. Na swojej dość ciężkiej drodze do samobójstwa spotyka Lestata. Książka jest swoistym wywiadem, rozmową pomiędzy nieznanym osobnikiem, a głównym bohaterem, który opowiada o swoich przeżyciach. Jego życie nie było usłane różami, a kłody dość często pojawiały się na drodze.
Klasyka nie jest mi obca, zwłaszcza w gatunku horrorów. „Wywiad z Wampirem" znałam jako film i chciałam poznać również ze strony literackiej. Obie formy różnią się niektórymi momentami, które zawarte zostały jedynie w książce, ale zabieg ten jest rzeczą naturalną, jeśli chodzi o tworzenie filmowych adaptacji wydanych na papierze prac.
Pomimo otoczki grozy i tajemniczości były chwile smutku, które chwyciły mnie za serce. Łezka zakręciła mi się głównie na końcu, podczas odejścia jednej z ważniejszych postaci. Strata nigdy nie jest przyjemna, zwłaszcza gdy w grę wchodzą uczucia. Postacią, która najbardziej przypadła mi do gustu był Lestat, który stanowił synonim akcji w książce. Dzięki temu fabuła stawała się coraz bardziej interesująca, ostatecznie pozostawiając u mnie ogromny niedosyt. Nie zostałam jednak fanką Claudii. Zdawała się przerysowana, co powodowało niechęć i odrazę, mimo cech, które zazwyczaj cenię u bohaterów literatury - zadziorność i zdecydowanie w osiąganiu wyznaczonych celów. Dużą trudność podczas lektury sprawił mi język powieści, której akcja dzieje się w XVIII wieku, czyli w latach wiktoriańskich. Niezrozumiałe wyrazy wpływały na moje zirytowanie, chociaż ostatecznie stanowiło idealne odzwierciedlenie tamtych czasów. Dużym plusem jednak były obfite opisy architektury pokoi, domów oraz okolic, które pozwoliły czytelnikowi wczuć się w realia wywiadu.
Klasyka nie jest mi obca, zwłaszcza w gatunku horrorów. „Wywiad z Wampirem" znałam jako film i chciałam poznać również ze strony literackiej. Obie formy różnią się niektórymi momentami, które zawarte zostały jedynie w książce, ale zabieg ten jest rzeczą naturalną, jeśli chodzi o tworzenie filmowych adaptacji wydanych na papierze prac.
Pomimo otoczki grozy i tajemniczości były chwile smutku, które chwyciły mnie za serce. Łezka zakręciła mi się głównie na końcu, podczas odejścia jednej z ważniejszych postaci. Strata nigdy nie jest przyjemna, zwłaszcza gdy w grę wchodzą uczucia. Postacią, która najbardziej przypadła mi do gustu był Lestat, który stanowił synonim akcji w książce. Dzięki temu fabuła stawała się coraz bardziej interesująca, ostatecznie pozostawiając u mnie ogromny niedosyt. Nie zostałam jednak fanką Claudii. Zdawała się przerysowana, co powodowało niechęć i odrazę, mimo cech, które zazwyczaj cenię u bohaterów literatury - zadziorność i zdecydowanie w osiąganiu wyznaczonych celów. Dużą trudność podczas lektury sprawił mi język powieści, której akcja dzieje się w XVIII wieku, czyli w latach wiktoriańskich. Niezrozumiałe wyrazy wpływały na moje zirytowanie, chociaż ostatecznie stanowiło idealne odzwierciedlenie tamtych czasów. Dużym plusem jednak były obfite opisy architektury pokoi, domów oraz okolic, które pozwoliły czytelnikowi wczuć się w realia wywiadu.
Końcówka tej książki bardzo mnie zachwyciła bo nie wiedziałam, że właśnie w taki sposób urwana zostanie fabuła. Dałam tej pozycji 9/10, a jeden punkt odjęłam ze względu na język, który momentami bywał dla mnie dość niezrozumiały. Ogólne wrażenie mam jednak naprawdę pozytywnie; historia niesamowicie mi się podobała i gorąco ją polecam.
OPIS: Louis de Pointe du Lac, arystokrata z Luizjany, opowiada dziennikarzowi o swojej podróży przez życie i nieśmiertelność. Zmieniony w wampira przez ponurego Lestata, wiedzie egzystencję, której nie rozumie i do końca nie akceptuje. Jedyną jego towarzyszką jest Claudia - ukochana kobieta zaklęta w ciele dziecka. Łączy ich chęć poznania podobnych sobie istot i zajadła nienawiść do własnego stwórcy - Lestata. Nasyciwszy się zemstą, Louis i Claudia wyruszają na wyprawę do Europy, by znaleźć swoje miejsce i odpowiedzi na nurtujące ich pytania. Spotkany w Paryżu Armand wprowadza ich w społeczność wampirów.
OPIS: Louis de Pointe du Lac, arystokrata z Luizjany, opowiada dziennikarzowi o swojej podróży przez życie i nieśmiertelność. Zmieniony w wampira przez ponurego Lestata, wiedzie egzystencję, której nie rozumie i do końca nie akceptuje. Jedyną jego towarzyszką jest Claudia - ukochana kobieta zaklęta w ciele dziecka. Łączy ich chęć poznania podobnych sobie istot i zajadła nienawiść do własnego stwórcy - Lestata. Nasyciwszy się zemstą, Louis i Claudia wyruszają na wyprawę do Europy, by znaleźć swoje miejsce i odpowiedzi na nurtujące ich pytania. Spotkany w Paryżu Armand wprowadza ich w społeczność wampirów.
Tytuł: Wywiad z wampirem
Autor: Anne Rice
Ilość stron: 400
Wydawnictwo: Rebis
Kategoria: fantastyka, science fiction, fantasy
Wydanie: Listopad 2007
3 comments
Czytałam dawno temu tę książkę. Trudno o niej zapomnieć.
OdpowiedzUsuńTeż nie cierpię Claudii! Rozwydrzona smarkula. Jednak w przeciwieństwie do Ciebie nie zapałałam też jakąś specjalną sympatią do Lestata, ani w tym ani w kolejnych tomach. Czytałam to lata temu, gdy na topie były klimaty emo, więc Louis z tą wieczną depresją i smutnymi oczętami się ładnie w nie wpisał i stał moim ulubieńcem :D Za to zdradzę, że potem zdetronizowała go postać dziennikarza, Daniela - w kolejnych częściach ma świetną historię, polecam ;)
OdpowiedzUsuńKocham ten film! Jest jednym z moich ulubionych, a książkę też mam w planach. Nie wiem czy już jestem na nią gotowa, ale na pewno przeczytam.
OdpowiedzUsuń