[PRZEDPREMIEROWO] “DRWAL. MIŁOŚĆ, KTÓRA NARODZIŁA SIĘ Z NATURY" – K. N. Haner

Drwal. Miłość, która narodziła się z natury to trzynasta książka wydana przez K. N. Haner i jednocześnie siódma, którą do tej pory przeczytałam. Opowiada ona historię osamotnionego, odciętego od świata mężczyzny, Jasona Parkera oraz dziennikarki Samanthy Crow. Na pierwszy rzut oka wydają się kompletnie niedopasowani i różnica zamieszkiwanych światów podkreślana jest niemal na każdym kroku; zgiełk wielkiego miasta przynosi ukojenie młodej kobiecie, podczas gdy tytułowy Drwal od razu po wkroczeniu do Nowego Jorku marzy o powrocie do zbudowanej przez siebie samotni. Jeśli mam być szczera, podeszłam do lektury tej pracy z pewnym spokojem; nie miałam zbyt wielu oczekiwań, a po przymknięciu oka na pewne irytujące sceny, koniec końców mogę określić ją jako przyjemny romans na jeden wieczór. Prosta historia poruszająca poważne tematy naprawdę dała się czytać i jest to pierwsza powieść Kasi Haner, której przyznaję aż 6 punktów na 10.

Co mi się w niej podobało? Ten las, otoczka odosobnienia oraz zobrazowanie czegoś tak dla mnie normalnego jak życie w mieście jako aspekt negatywny. Przez chwilę nawet zapragnęłam spakować się i wyjechać do małego domku pośrodku niczego, aby zebrać myśli. Jeśli celem autorki było zmuszenie czytelnika do refleksji nad stylem i sposobem swojego życia, to w moim przypadku jak najbardziej się to udało.

Przejdźmy do strony technicznej tej jakże krótkiej pracy, czyli kreacji bohaterów, fabuły oraz jej tempa. Po głównym męskim bohaterze widać jest, iż pisała go kobieta. Chyba nie umiem tego wyjaśnić w racjonalny sposób, jednak jego zachowanie oraz tok myślenia od razu jednoznacznie skojarzyły mi się z typowym rozumowaniem większości książkowych kobiet. Poza tym żałuję tak małego wglądu w dzieciństwo jego, jak i Samanthy: jestem pewna, że chociaż drobne wspomnienia podczas rozwijania ich znajomości pozytywnie zadziałałyby na mój odbiór ich relacji oraz jej wiarygodność. Fajnie byłoby również zobaczyć nawet odrobinę życia Sam w wielkim mieście; rutynę, miejsca, które odwiedza. Pokazany został nam jedynie przedsmak, a rozpisanie takich rzeczy na pewno zadziałałyby na plus, dodając przynajmniej kilka stron końcowej pracy. Główna postać kobieca z początku wydawała się nieco irytująca, jednak po czasie dałam radę przywyknąć do jej zachowań, jak i nawet ją polubić. Muszę przyznać, że to jest sukcesem samym w sobie, ponieważ autorka ma już na swoim koncie masę głównych bohaterek, których zwyczajnie nie można darzyć sympatią. Jak tak na to patrzę, to Drwal. Miłość, która narodziła się z natury jest pierwszą książką K. N. Haner wolną od wulgarności oraz ogromnej kontrowersji, co działa na ogromny plus. Stanowi po prostu przyjemną odskocznię, a dla czytelnika takiego jak ja pozwala rosnąć autorce i udowadnia, że rozwija się ona ze swoim procesem twórczym. Miłą odmianą była cała książka napisana z perspektywy mężczyzny; u samej autorki jest to nowość, która znowu przyniosła zaskakująco pozytywny efekt. Jedyne, czego żałuję jest to, że nie trafiła mi się papierowa wersja, ponieważ okładka od samego początku podbiła moje serce. Idealnie łączy się ona z treścią, tak samo jak urocze leśne zdobienia ze środka. Podsumowując; wprawdzie jest to już trzynasta powieść wydana przez Kate Haner, ale dla mnie to stanowi ona jedną z niewielu naprawdę udanych, dlatego z czystym sercem ją polecam.