Believe in yourself – Sandra Biliszak

To pierwszy raz, gdy dane mi jest napisać kilka słów na temat czegoś, co nie ma nakreślonej fabuły oraz daleko odbiega od czytanych przeze mnie gatunków literackich. Autorka sama przyznaje w końcowej notce, że teksty zawarte w tym małym zbiorze powstały podczas ważnych wydarzeń życia, a ją nachodziła ochota, aby za pomocą poezji wyrzucić z siebie emocje, co było dla mnie czymś dosyć nowym, zważywszy na taką formę. Ja na siłę doszukiwałam się połączenia, próbując zebrać przesłanie do kupy: nie chciałam w ciemno ulec tytułowi, ponieważ treść z wiarą w siebie nie ma za wiele wspólnego. Niestety jednak, im dalej w las, tym gorzej, a momentami nawet czytane fragmenty nie miały sensu ani pod względem logicznym jak i czysto estetycznym, gdzie zamiast kropki był przecinek, a w zdaniach pojawiały się literówki. W chwilach takich jak ta zastanawiam się, czy to po prostu ja mam problemy ze zrozumieniem czegoś, czy to jednak po stronie autora leży błąd. I tak, autora, bo w całym pliku nie znalazłam ani słowa o korekcie czy jakimkolwiek innym źródle. Mogę tu powiedzieć o najmniejszych staraniach, bo plik sam w sobie był bardzo ładnie złożony, a zdobienia ułożone pod każdym tekstem cieszyły oko. Okładka może nie wzbudzała efektu „wow”, aczkolwiek do totalnie najgorszych również nie należała. Zastanawiające jest jej źródło, bo tego typu zdjęć natury jest multum, a coś mi mówi, że autorka nie nawiązała współpracy ze stroną udostępniającą dokładnie to samo zdjęcie (oraz inne temu podobne) jako darmowe tapety na telefon. Nie wiem jednak czego sama oczekiwałam, bo ebook dostępny jest do zakupu przez stronę pokroju Lulu.com, gdzie to potencjalny twórca pracuje nad każdym szczeblem procesu publikacji, często nie mając nawet podstawowej wiedzy, jak się za to zabrać w odpowiedni sposób.

Emocjonalne wahania autorki, tęsknota za utraconą miłością oraz pewien rodzaj głębokiego jak i bolesnego żalu przebija się z każdym słowem, uderzając w czytelnika. Przyłapałam się na spekulacjach na temat tego, jak wiele fragmentów faktycznie dotyczy autorki, czy uwielbiała tańczyć, a ktoś lub coś odebrało jej marzenie? Tego się nie dowiem i jeśli mam być szczera – nie chcę wiedzieć. Są bowiem rzeczy, które lepiej pozostawić w strefie niedopowiedzeń, uznając za tajemnicę, którą zna tylko jedna osoba. Mianowicie ta, którą ją ukrywa. 

„Believe in yourself” nie jest pozycją wysokich lotów. Nie uczy niczego nowego, nie otwiera oczu na okrutności świata, chociaż może taki właśnie miał być zamiar Sandry Biliszak, gdy pewnego dnia stworzyła plik, gdzie wrzuciła wszystkie napisane przez siebie fragmenty. Jeśli więc uda Wam się trafić na ten zbiór, czy to przypadkiem, czy to z chęci przekonania się o wiarygodności mojej opinii, nie miejcie zbyt wielkich oczekiwań, podejdźcie do lektury na luzie i spędźcie kilka minut w świecie jej najskrytszych myśli.